فرناندومیرلس کارگردان برزیلی یکی از این چهره‌هاست که با فیلم «شهر خدا» نشان داد فیلمسازی صاحب سبک و تواناست.
میرس در آثارش نشان داده که بیش از هر چیز به تجربه‌های تازه و متفاوت اهمیت می‌دهد. به همین دلیل «باغبان همیشگی» تفاوت‌های محسوسی با «شهر خدا» داشت و حالا «کوری» فصلی تازه در سینمای این برزیلی می‌گشاید؛ اقتباسی از رمان مشهور «کوری» نوشته خوزه ساراماگو که میرس کوشیده تا به بهترین شکل ادبیات را به زبان سینما ترجمه کند.
احتمالا به همین دلیل است که میرس در اقتباس از کتاب، نگاه تمثیل‌گرا و ذهنی ساراماگو را کنار گذاشته و به گفته خودش فیلمی ناتورالیستی ساخته است. او بیش از هرچیز به این اندیشیده که فیلم در برقراری ارتباط با تماشاگر شکست نخورد.
نکته جالب توجه در فیلم «کوری» که شاید یکی از مهم‌ترین نقاط تمایز آن با دیگر ساخته‌های کارگردانش باشد، استفاده از هنرپیشه‌های مطرح است. میرلس قبلا نشان داده بود که ترجیح می‌دهد از چهره‌های ناشناخته و نابازیگران در فیلم‌هایش استفاده کند ولی این بار نقش‌های اصلی فیلم را بازیگران مطرح بازی کرده‌اند.
«کوری» در جشنواره کن به نمایش درآمد و مورد استقبال منتقدان قرار گرفت. کلا میرلس فیلمساز محبوب منتقدان است و ساخته‌های قبلی‌اش هم مورد توجه سینمایی نویسان قرار گرفته بود.
این بار او از آزمونی دشوار سر به سلامت بیرون آورده است. به ندرت پیش آمده فیلم‌هایی که از کتاب‌های بزرگ ساخته می‌شوند، ارزشمند از کار درآیند. چنانکه نه از روی «خشم و هیاهو» فیلم خوبی ساخته شد و نه اقتباس از «در جست‌وجوی زمان از دست رفته» سایه‌ای از شاهکار پروست را به همراه داشت. «کوری» اما با آنکه در لحن و حال‌وهوا از کتاب فاصله می‌گیرد، اثری تاثیرگذار از کار درآمده است.
